Ey gönül

Vardığın dergahta post ol, büyürsün

Gördüğün garibe dost ol, büyürsün

Meclise devam et, el sürme mey’e

Girdiğin sohbette mest ol, büyürsün.

Fetva Türküler var başı belden aşağı

Çalmıyan radyonun pili cennetlik.

Kafir meyve inmez daldan aşağı

Yoksulun yaktığı çalı cennetlik.

Boşunadır dünyamıza geldiği

Aha yaşadığı aha öldüğü...

Korkak müslümanın namaz kıldığı

Camiyi taşlayan deli cennetlik.

Kara günde çözülmesin, kuşağın,

Kara toprak olsun uyku döşeğin.

Cihadda yük çeken uyuz eşeğin

Semeri cennetlik çulu cennetlik.

Tez vururlar harpte önde gideni,

Kaçanlar kurtarır canı bedeni.

Şimdilik kördüğüm kalsın nedeni,

Diri oku yedi, ölü cennetlik.

Bana ne’yi akıllılık sananın,

Başı var da, beyni yoktur.

İnanın.

Beş on sene cehennemde yananın,

Dumanı cennetlik, külü cennetlik.

Karışma boşver’i eylemiş sanat,

Dava gereksiz der, ‘herşey menfaat’

Böyle bir babayı vurursa evlat,

Tüfeği cennetlik, eli cennetlik.

Sevabı, günahı ayırmış

Rabbim,

Ölçüdür gözlerim, tartıdır aklım.

Yalana riyaya, dayanmaz sabrım,

Haksıza sövenin dili cennetlik.

Abdürrahim Karakoç