KOD adı ‘demokrasi’. İnsanın kendi kendini yönetme şekli, sanatı. Yani doktor misali, ne onunla, ne de onsuz olmuyor. Bir aydır bir seçim süreci yaşıyoruz. Propagandalar, geziler, mitingler, veryansınlar, kirli çamaşırlar, oy verirsin vermezsin muhabbetleri. Bağırsaktan dökme vaatler. Tekmili birden ne istersin var. Bir de telefonlarımıza gelen mesajlar. Kimdir? Neyin necisidir? Ama benim telefonum onda var. Oy istiyor. Hatırımı sormuyor aç mısın? Tok musun? demiyor! Oy istiyor. Hem de günde üç beş defa telefonuma mesaj göndererek. Özetle ‘öğğğ’ denecek hale geldik.

Siyasetin dili hoş değildi

İşin daha da vahimi, kavgada bile söylenmeyecek, demokrasi ile uzaktan yakından alakası olmayan, seçimi biraz basitleştiren, siyaset ve de siyasetçilerin diliydi; ahlaksız, şerefsiz, dolandırıcı, sahtekâr, türündeki söylemlerde ne istersen var. Tekmili birden. Dram da var. Komedi de var. Melodram da. Siyasetçilerimiz gönül koymasınlar ama bıktık yahu! Açtığımız her kanalda bir siyasetçi, okuduğumuz her gazete baştan aşağı siyaset haberi. Bir de tekrar edilen dile pelesenk olmuş bazı söylemler var ya! İnandırıcılığı az olan, o bizi daha da rahatsız ediyor, yaşamdan bezdiriyor. Şunu verecem, bunu verecem. Çoğu hikâye.

TV’yi açmaya korkar olduk

Ortalıkta hep siyaset, hep siyasetçi olunca. Bir süre sonra televizyonlar, medya, gazeteler insanı bayıyor. Bir kaçış arıyor, belgesele, türkülere, tarihi filmlere, Ama onları da ekranda samanlıkta, iğne arama misalinde olduğu gibi, bulmakta zorlandık. Hangi kanala bassan birileri bağırıp çağırıyor. Nutuk atan orada, peki dinleyen nerede? Vallahi ben arazi de. Gazeteci olmama ve dinlemem gerektiği halde, kimse kusura bakmasın, çoğu zaman ekranı zaplayıp, hemen siyasetçinin olmadığı bir kanala kaçıyordum. Hazin olan seçimlerin bütün enerjimizi yutması. O kadar devasa mesellerimiz varken, siyasetin bu kadar gündeme hâkim olması, demokrasinin gereği olsa gerek(!).

Bugün nefes aldık

Ve seçim oldu. İnsanımız Vahabi Arabistan’da olmayan, demokrasinin gereği oyunu kullandı. Kim kazandı? Kim kaybetti? Hiç önemli değil. Mühim olan devletin kazanması, insanımızın daha iyi yönetecekleri seçip tercihini yapıp, onların kazanması. Şimdi artık küfürden, gürültü kirliliğinden uzak, normale dönebiliriz. Şükür yahu. Seçim bittiiiii! Kurtulduk.