Herkesin bir öyküsü var... Herkesin inişli çıkışlı bir yaşam öyküsü var... Bu dünyaya geldiği günden gittiği güne kadar günlerle örülü bir öyküsü...
Ama herkesin bir de şiiri olmalı bu dünyada....
Kelime kelime örülmüş, hece hece bölünmüş bir şiiri...
İsten kendin yaz, ister yazılanı yaz yüreğine....
Ama bir şiirin olmalı... Bir şiirin....
Yaşama dair, aşka, güzelliklere, paylaşıma, adalete, özgürlüklere dair bir şiir....
Sevdalara, kazanılmışlara, yitirilmişlere, pişmanlıklara dair bir şiir...
Bir şiirin olmalı...
Yokluğa inat çokluk içeren, bolluğuna yorgan biçen bir şiir...
Gözyaşı da olmalı içinde, kahkaha da... Pişmanlık da barındırmalı, gurur da.... Vazgeçiş de barındırmalı anlamlı; senden cayanı da kapsamalı...
Hayat, bir şiirle yazılmalı çünkü...
Öyküler, hayatı anlatmaya yetmez...
Şiirin o nağmesi, şiirin o hüznü, şiirin o coşkusu olmalı sana dair...
O şiir haykırmalı seni... İnandığın şeyleri, reddettiklerini... Güvendiklerini, uğradığın ihanetleri... Sana güvenenleri, onların sevinçlerini/hüzünlerini haykırmalı..
Öyküler duru suysa, şiir okyanustur çünkü... Derin, serin, dalgalı ve sonsuzdur...
Bir şiirin olmalı senin bu hayatta....
Seni anlatan, ya da başkalarının seni anlattığı bir şiir...
Ama içinde senin olduğun....
Dedim ya... İstersen o şiiri kendin yaz, istersen birinin yazdığı bir şiiri gönlüne yaz... Ama bir şiirin olmalı...
Çırılçıplak gelip, boş gitmemek için... Soluk aldığın her güne anlam katmak için... Ömrüne ömür diyebilmek için senin de şiirin olmalı...
Hayatın neyse şiirin o olmalı... Yazmasan bile, seni dile getirmeli...
Çalana, çırpana karşı mısın anlamalıyız...Hırsıza karşı mı yandaş mısın bilmeliyiz... Adil mi, gaddar mısın öğrenmeliyiz...
Hele hele, sevdayı bilir misin onu demelisin o şiirde....
Benim var...
Benim, hayatımın çok şiiri var... Hemi de benim yazdığım, sadece benim okuduğum, herkesten sakladığım onlarca, yüzlerce, binlerce şiirim var...
Aha oku!..
Bir incir reçeli tadında yaşamak lazım hayatı____
___________Bir tutam acı
___________Bir avuç hasret
___________Bir yürek sevdayla…
İncir reçeli tadında yaşamak lazım______
Öylesine boş bir sandal ki_____
_______Öylesine küreksiz
_______Öylesine yüreksiz
Yaşam______
______Ve öylesine sevensiz
Öylesine yapraksız bir ağaç ki______
_____Öylesine dal
_____Öylesine kuru
Sen tahtaya koyduğunda başını______
Dostlarının da eli değiyor tahtaya_____
Tahta kadar kuru yaşam_____
_____Ama gitmek var
Gidene kıyılmaz_____
_____Kalmak var
Kalmaya değmez_____
Öldükçe ölüyorlar_____
Gittikçe artıyorlar_____
_____Yaşamı istesen olmuyor
_____Gitmeyi seçsen olmuyor
Ne menem bir çark ki_____
Bir kavanoz reçel bile etmiyor_____
_____İncir reçeli gibi tatsız yaşam
Bir tutam acı_____
Bir avuç hasret_____
Bİr yürek_____
______Duruveriyor
Unutma!... Senin de kalbin durmadan, bir şiirin olmalı... Bir şiirin... Hayat şiirdir çünkü....
Her canlı ölümü tadacaktır!..
Zincirlikuyu mezarlığının kapısının üstünde devasa puntolarla yazıyor...
“Her canlı, bir gün ölümü tadacaktır...”
Her canlı, istese de istemese de tadıyor ölümü...
Yaşarken neye taptığı, neye inandığı, neye tamah ettiğine bakmıyor çünkü o gonk!..
Çalıyor ve uyuyorsun...
Aslında bu belki de dünyanın en realist sözünü başka yerlere de yazmak lazım...
Karayollarına yazalım mesela...
20 kilometrede bir, ayağı gaz pedalında olanlara okutalım: “Her canlı bir gün ölümü tadacaktır...” diye...
Ya da en çarpıcı olanı, bankaların giriş kapısına yazalım... Hayatın anlamının para olmadığını, hele hele bir çok şey hayata anlam katarken, katmayan tek şeyin para olduğunu hatırlatalım...
Ama ne diyorum biliyor musunuz...
Bunu, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin giriş kapısının tam üstüne asalım...
“HER CANLI BİR GÜN ÖLÜMÜ TADACAKTIR” diye...
Bu dünyayı ölmeyecek gibi yaşayanlara, ölmeyecek gibi çırpanlara, ölmeyecek gibi harcayanlara, ölmeyecek gibi günaha katılanlara, ölmeyecek gibi adaletten şaşanlara hatırlatalım....
TMBB kapısının tam üstüne yazalım ve asalım...
SEN DE BİR GÜN ÖLÜMÜ TADACAKSIN...
Bu milletin derdiyle dertlenmek yerine, kendi refahıyla süslenenlere ders diye...
Belki bir faydası olur...
Yaz kenara...
Sen çare arıyorken, o bahane arıyorsa, aranacak hiçbir şey kalmamıştır...
(Anonim)
