Bir ülke için en büyük düşman 'cehalet'
Ülkemizde tiyatro sadece büyük şehirlerimizde var mesela
Sayıları da 3-5’i geçmez
Küçük yerlerde yok bile
Mevcut tiyatrolar da özgür oyun sergilemek,
Hele hele yönetenleri eleştirmek mümkün değil
Bırakın tiyatroyu,
Yönetenlerin mizaha dahi tahammülü yok
Eleştiriye tahammülü olmayan, muhalefetsiz bir yönetim isteyenden ne beklenebilir ki?
Eleştiri olmadan nasıl geri dönüt alacaksın?
Yaptığın politikanın berbatlığını, işe yaramadığını birilerinin sana söylemesini hazmademiyorsun bile!
Yazarlar tenkitte bulunurken iki kere düşünmek zorunda mesela
İki kere düşünmedi mi
Aksi halini sizler düşününüz
Pozitif ilimler geriye atılmamalı mesela
Tarikatların ,tekkelerin, cemaatlerin durumuna değinmek bile istemiyorum.
Bilim adamları,cemaat liderlerinden daha fazla hürmet görmeli diye de düşünmeden edemiyorum!
Ülkemiz insanını, pozitif bilimden soyutlamanın,
Bir 'öcü' imiş gibi göstermenin anlamı nedir?
Neden mantığın,düşüncenin, gözle görünüp, elle tutulan mutlak gerçeklerin üzeri bu kadar örtülüyor?
Soyut kavramlar üzerine kurulmaya çalışılan düzen,
Duygusal ve inanç sömürüleri üzerinden sağlanmaya çalışılan rant sistemi!
Bu politikaların ne kadar da işe yaramaz olduğunun göstergesi değil midir?
Sonuç olarak;
Önce iğneyi kendimize, çuvaldızı başkasına batırmak gerekmez mi?
