Ayeti Kerimede; '' İman edenlerin Allah'ı zikretmekten ve inen haktan dolayı kalplerinin saygıyla ürpermesinin zamanı gelmedi mi? '' diye soruyor
Alemlerin Rabbi. Geldide geçiyor bile. Zira Rabbimize verdiğimiz kulluk sözünü unutmaya başladık gün geçtikçe.
Hayat telaşesi kıskıvrak yakalayı verdi, her gün bir başka bahaneyle erteler oldukOnu anmayı, zikrınden an be an uzaklaşır olduk.
'' Beni anın ki bende sizi anayım''.(Bakara ; 2/152).
demişti oysa yaratan .
Televizyon ve bilgisayar karşısında akıp giden zamana aldırmayan, telefonla konuşmak uğruna bütün işlerini bırakan bizler. Onun anmaya vakit bulamadık.
Oysa ibret nazarı ile bakabilsek her şeyde Rabbimizi hatırlatan nice ayetler göreceğiz.
Esen rüzgardan yağan yağmura, açan çiçekten, gökteki yıldıza Allah'ın takdiriyle yaratılan bu kainatı, temaşa edelim.
Her yerde O'nun kudretini görelim, her eseriyle birlikte O'nun başka bir esmasını farkedelim.
Fark ettikçe hayretimiz artsın. Neticede O'na tekbirlerle, tehlillerle, fikrimizi ve zikrimizi artıralım.
Yeni güne başlarken, elbisemizi giyerken, ağzımıza ilk lokmayı koyarken besmeleyle başlayalım.
Rabbimizi analım ki, O'nun desteğini her an yanımızda bulalım.
***
Onlar ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken Alla'hı anarlar.
Göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler.'' Rabbimiz bunu boş yere yaratmadın, seni eksikliklerden uzak tutarız, Bizi ateş azabından koru '' derler.
(Al-i İmran; 3/ 191)
Kulun yemeğini yedikten sonra veya içeceği şeyi içtikten sonra O'na hamdetmesi, Allah'ın hoşuna gider.
